Η διατροφή στην προστατίτιδα
Η προστατίτιδα θεωρείται ως η πιο συχνή ουρολογική πάθηση σε άντρες κάτω των 50 ετών. Είναι μία φλεγμονή του προστάτη αδένα που συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα, μία συχνή κατάσταση,ύπουλη η οποία δημιουργεί πολλά και ποικίλα προβλήματα ακόμα και στη σεξουαλική ζωή του άντρα. Πιο κάτω παρουσιάζονται συνολικά κάποιες διατροφικές προτάσεις οι οποίες έχουν θετικά αποτελέσματα έναντι του προστάτη αδένα και ειδικότερα της προστατίτιδας - δείτε προστατίτιδα, διατροφή και θεραπεία
Η ομάδα μας στο facebook παρουσιάζει πολύ ενδιαφέροντα θέματα που αφορούν την υγεία, την διατροφή και πολλά άλλα που απασχολούν την ζωή μας. Θα θέλαμε και εσάς στην όμορφη αυτή παρέα.Η φυσική διατροφή μπορεί να βοηθήσει και να βελτιώσει την υγεία μας όπως πχ η γύρη των ανθέων, τα κράνμπερι (cranberry),κτλ
✔️ mailbox: huot.surgeons@gmail.com
✔️ Φυσική διατροφή βότανα και υγεία
Τηλέφωνα επικοινωνίας 2310278229 και 6976673977
Email address huot.surgeons@gmail.com
Ιατρείο Θεσσαλονίκης , Χάρτης Τοποθεσίας-Site Map
You can also visit our Social Networks below
Like us on Facebook
Follow us on Twitter
Follow us on Google plus
Subscribe us on YouTube
http://urochannel.blogspot.gr/?m=1
http://phimosi.blogspot.gr/?m=1
http://androplan.blogspot.gr/
http://inflavor.blogspot.gr/
Τί είναι η προστατίτιδα; Όταν αναφερόμαστε στην προστατίτιδα ουσιαστικά μιλάμε για φλεγμονή του προστάτη αδένα. Ο συχνότερος τρόπος μόλυνσης του προστάτη είναι κυρίως μέσω της ουρήθρας. Τα συνηθέστερα μικρόβια που βρίκουμε στην προστατίτιδα είναι το κολοβακτηρίδιο Escherichia coli και διάφορα είδη του Πρωτέα, ενώ λιγότερο συχνά είναι η ψευδομονάδα (Pseudomonas) και ο εντερόκοκκος (Enterococcus).
Η οξεία προστατίτιδα Χαρακτηρίζεται από πόνο, χαμηλά στο περίνεο, συχνουρία και καύσο στην ούρηση, από δυσουρία και αποφρακτικά φαινόμενα, όπως και από αιφνίδιο, υψηλό πυρετό με ρίγος και γενική κακουχία. Συχνά οι ασθενείς παρουσιάζουν και επίσχεση των ούρων, διότι ο προστάτης τους διογκώνεται και στη δακτυλική από το ορθό εξέταση, που πρέπει να γίνεται ήπια και προσεκτικά, είναι ο προστάτης επώδυνος αλλά και θερμός.
Η χρόνια προστατίτιδα Μας ενδιαφέρει η χρόνια προστατίτιδα, διότι είναι ύπουλη και συμβάλλει, ειδικότερα στον νέο άνδρα, αρνητικά στην γονιμότητα, τον καθιστά υπογόνιμο.Η χρόνια προστατίτιδα αποτελεί συνήθως εξέλιξη της οξείας προστατίτιδας και προκαλείται με τον ίδιο τρόπο όπως και εκείνη και από τα ίδια μικρόβια, όμως η οξεία προσβολή μπορεί να μείνει «σιγηλή» ή να είναι ήπια και να ξεχαστεί, για να εκδηλωθεί αργότερα με τα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας.Tα συμπτώματα που προκαλεί η χρόνια προστατίτιδα μπορεί να είναι ερεθιστικά ενοχλήματα στη διάρκεια της ούρησης (καύσος, συχνουρία, επιτακτική ούρηση και δυσουρία) και οι βύθιοι και ενοχλητικοί πόνοι στο περίνεο, την υπερηβική χώρα ή κατά μήκος του σπερματικού τόνου και τους όρχεις. Στη δακτυλική εξέταση ο προστάτης μπορεί να είναι φυσιολογικός ή να παρουσιάζει κατά θέσεις σκληρίες ή κλυδάζουσες περιοχές, με ένα επώδυνο και δυσάρεστο αίσθημα πίεσης ή πόνο, που επεκτείνεται κατά μήκος της ουρήθρας και που συχνά συνοδεύεται από την έξοδο εκκρίματος, συνήθως θολού ή ορώδους και διαυγούς.Στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, ανευρίσκονται gram αρνητικά βακτηρίδια, αλλά και gram θετικοί κόκκοι, χλαμύδια και μύκητες. Στη μη βακτηριδιακή χρόνια προστατίτιδα ανευρίσκονται στο έκκριμα φλεγμονώδη κύτταρα και ιδίως μακροφάγα, απουσιάζει όμως η ανάπτυξη και η ανεύρεση μικροβίων Ο Μικροβιολόγος θα πρέπει να διαχωρίσει εφ’όσον υπάρχουν ή όχι μικρόβια , βακτηρίδια και λοιπά παθολογικά στοιχεία.
Οι κύριοι τρόποι με τους οποίους μολύνεται ο προστάτης είναι η ανιούσα οδός, μέσω της ουρήθρας και η αιματογενής από κάποια μακρινή εστία. Επίσης ο προστάτης μολύνεται δια
της λεμφικής οδού, μέσω των λεμφαγγείων που τον συνδέουν με το ορθό,
όπως και σε ουρολοιμώξεις, από την παλινδρόμηση των μολυσμένων ούρων
μέσα στους πόρους του προστάτη και την επινέμησή του από τα μικρόβια.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε το εξής πολύ σημαντικό Ο άνδρας από την πρώτη ουσιαστικά φυσιολογική σεξουαλική επαφή που έχει αρχίζει και η αντίστροφη μέτρηση για τον προστάτη αδένα του και αναφερόμαστε στην προστατίτιδα. Ο κόλπος της γυναίκας είναι πλούσιος σε μικρόβια κάτι που κατά βάση θεωρείται φυσιολογικό για την ίδια.Έτσι ,λοιπόν, κατά την σεξουαλική επαφή ,μικρόβια οδηγούνται δια του έξω στομίου της ουρήθρας του άνδρα προς τα πίσω. Το πρώτο όργανο που θα συναντήσουν είναι ο προστάτης αδένας –προστατική ουρήθρα .Όπως έχουμε αναφέρει και στην ανατομία ο προστάτης είναι ένας αδένας , ένα σφουγγάρι ας μου επιτραπεί η έκφραση , το οποίοσυγκρατεί τα μικρόβια που προσλαμβάνει. Αρχίζει ,λοιπόν, σιγά σιγά η κακοποίηση του οργάνου χωρίς φυσικά να δίνει κάποια συγκεκριμένα συμπτώματα ίσως και καθόλου.
Η θεραπεία, πρέπει να διαρκεί για 2-3 μήνες, στη μεν βακτηριακή προστατίτιδα γίνεται με τη χορήγηση κινολόνης και κοτριμοξαζόλης,που είναι τα μόνα αντιβιοτικά που διέρχονται τον αιματοπροστατικό φραγμό με υψηλά ποσοστά επιτυχίας (70-90%), στη δε μη βακτηριακή μορφή με τετρακυκλίνη, ερυθρομυκίνη και αζιθρομυκίνη. Υπάρχουν επίσης φυσικοί τρόποι διατροφής που βοηθούν πάρα πολύ στην θεραπεία, θα σας ενημερώσει ο γιατρός σας.
Όσον αφορά την προστατοδυνία, η αντιμετώπιση γίνεται με φάρμακα που καταλαμβάνουν τους α-αδρενεργικούς υποδοχείς (αλφουζοσίνη, ταμσουλοσίνη, ντοξαζοσίνη) και με μυοχαλαρωτικά, βοηθάει στην ανακούφιση των ασθενών από τα ενοχλητικά συμπτώματα.
Απόστημα προστάτου
To προστατικό απόστημα (prostatic abscess)συνήθως προκαλείται από εντεροβακτηριακά μικρόβια σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, που έχουν προσβληθεί από οξεία προστατίτιδα, η οποία ανθίσταται στη θεραπεία ή έχει υποχωρήσει κλινικά ή ακόμη εξ αρχής η προσβολή του προστάτη μπορεί να εκδηλωθεί με τη μορφή του αποστήματος.
Επομένως η κλινική εικόνα είναι η ίδια με εκείνη της προστατίτιδας, όμως η δακτυλική εξέταση αποκαλύπτει την παρουσία ενός επώδυνου προστάτη, που σε όλη του την έκταση ή στον ένα λοβό, εμφανίζει τον χαρακτηριστικό κλυδασμό του αποστήματος (flactuant prostate). Χαρακτηριστική είναι η εξέταση με το διορθικό υπερηχογράφημα, που εντοπίζει τη θέση του και τους χαρακτήρες του .Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι ανάλογη
εκείνης της οξείας προστατίτιδας ως προς τα αντιβιοτικά και τη διάρκεια
χορήγησης, που συνοδεύεται απαραίτητα και από την παροχέτευση του
αποστήματος. Η όλη διαδικασία υποβοηθείται από τους υπερήχους, που με τη
διορθική κεφαλή κατευθύνουν τη βελόνη για παροχέτευση μέσω του ορθού ή
του περινέου, ενώ ακόμη μπορεί το απόστημα να παροχετευθεί και με
διουρηθρική προσπέλαση.
Η εξέταση του προστατικού εκκρίματος μετά από μάλαξη του προστάτη, που
γίνεται με δακτυλική από το ορθό εξέταση, προσδιορίζει τη λοίμωξη
αλλά και το είδος του μικροβιακού παράγοντα και βοηθάει στο διαχωρισμό
της χρόνιας φλεγμονής, στις δύο μεγάλες κατηγορίες της βακτηριδιακής και
της μη βακτηριδιακής χρόνιας προστατίτιδας. Ακόμη με τον τρόπο αυτό
προσδιορίζονται και διαχωρίζονται οι μη φλεγμονώδεις εκείνες
καταστάσεις, που προκαλούν παρόμοια συμπτώματα και χαρακτηρίζονται με το
γενικό όρο της προστατοδυνίας.
Ανατομικά στοιχεία του προστάτη Στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα,ανευρίσκονται gram αρνητικά βακτηρίδια, αλλά και gram θετικοί κόκκοι,χλαμύδια και μύκητες. Στη μη βακτηριδιακή χρόνια προστατίτιδα ανευρίσκονται στο έκκριμα φλεγμονώδη κύτταρα και ιδίως μακροφάγα, απουσιάζει όμως η ανάπτυξη και η ανεύρεση μικροβίων. Έτσι η θεραπεία που ανεξάρτητα με τη μορφή της, πρέπει να διαρκεί για 2-3 μήνες, στη μεν βακτηριακή προστατίτιδα γίνεται με τη χορήγηση κινολόνης και κοτριμοξαζόλης, που είναι τα μόνα αντιβιοτικά που διέρχονται τον αιματοπροστατικό φραγμό (ότι παρεμβάλλεται μεταξύ των τριχοειδών και των κυττάρων του προστάτη) με υψηλά ποσοστά επιτυχίας (70-90%), στη δε μη βακτηριακή μορφή με τετρακυκλίνη, ερυθρομυκίνη και αζιθρομυκίνη. Για τη
δεύτερη αυτή μορφή της χρόνιας προστατίτιδας, υπάρχουν ενδείξεις χωρίς
να έχει ακόμη αποδειχθεί ακόμη, ότι ευθύνονται το μυκόπλασμα, τα
χλαμύδια και το ουρεόπλασμα, γεγονός που εξηγείται ακριβώς από την
ανταπόκριση των ασθενών στη θεραπεία με φάρμακα εναντίον των μικροβίων
αυτών.
Όσον αφορά την προστατοδυνία, επειδή ενοχοποιείται στην παθογένειά της η υπεραντανακλαστικότητα του εξωστήρα (detrusor hyperreflexia) και η μυαλγία των μυών του πυελικού εδάφους (pelvic floor myalgia), η αντιμετώπιση με φάρμακα που καταλαμβάνουν τουςα-αδρενεργικούς υποδοχείς (αλφουζοσίνη, ταμσουλοσίνη, ντοξαζοσίνη) και
με μυοχαλαρωτικά, βοηθάει στην ανακούφιση των ασθενών από τα ενοχλητικά
συμπτώματα.
✔️ Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας στο messenger
✔️ mailbox: huot.surgeons@gmail.com
✔️ Φυσική διατροφή βότανα και υγεία
